Tot verbazing van veel bewoners zijn onlangs containerhouders voor ondergrondse vuilcontainers geplaatst in de Batavierenstraat in Rotterdam; zónder dat hierover vooraf overleg is geweest met de straat. De gemeente heeft daarna alsnog een “ontwerpbesluit” gepubliceerd en biedt nu ruimte voor zienswijzen. Maar dat voelt voor veel bewoners als mosterd na de maaltijd: de houders staan er immers al.

Het bewonerscollectief Batavierenstraat Beter trok aan de bel toen bleek dat de containerhouders waren geplaatst zonder dat bewoners vooraf geïnformeerd waren, laat staan betrokken bij de locatiekeuze. “Inspraak achteraf is geen inspraak,” aldus een van de bewoners. “Het is een procedurele schijnvertoning, want alles lijkt al besloten.”

Het is niet de eerste keer dat bewoners worden gepasseerd. Eind vorig jaar werden op diverse gevels in de straat grote muurschilderingen aangebracht — eveneens zonder voorafgaande participatie. Die actie leidde tot veel onbegrip en boosheid onder bewoners, die zich overvallen voelden. Ook toen volgde protest en bezwaar, maar pas nadat de uitvoering al in gang was gezet.

Daarnaast werd het Kruisplein zonder overleg met de bewoners afgesloten, en dat dreigt binnenkort definitief te worden — met als gevolg extra verkeersdruk in de woonstraten. Dit terugkerende patroon van negeren maakt de huidige ‘inspraak’ over de vuilcontainers volstrekt ongeloofwaardig.

Beter voorstel ook genegeerd

Wat extra wringt, is dat het bewonerscollectief al eerder een constructief alternatief plan heeft aangeboden aan de gemeente: met betere locaties voor de vuilcontainers die de stoep ontzien, de zichtlijnen respecteren en overlast beperken. Dat plan, gericht op een schonere straat, kreeg echter geen inhoudelijke reactie.

Volgens het ontwerpbesluit kunnen bewoners van 23 mei tot 3 juli een zienswijze indienen. De brief hierover viel echter pas op 26 mei op de mat — terwijl de containerhouders toen al enige tijd geplaatst waren. Dat versterkt het gevoel dat hier bewust is gekozen voor voldongen feiten.

De vrees onder bewoners is dat deze werkwijze leidt tot meer zwerfvuil, stank en onvrede, terwijl de buurt juist bereid is om mee te denken over betere oplossingen. De vraag die blijft: waarom worden bewoners telkens pas ná de besluiten benaderd?